EcologieBodemLicht beschaduwde tot zonnige, iets open plaatsen op vochtige tot droge, matig voedselrijke tot voedselrijke, vrij stikstofrijke, vaak zwak zure, kalkarme grond (zand, leem en stenige grond).
GroeiplaatsBossen (open plekken in loofbossen en bergwouden), bosranden, struwelen, houtwallen, brandplekken, stormvlakten, kapvlakten, omgewerkte grond (beschaduwde plaatsen), braakliggende grond, langs spoorwegen, plantsoenen en tussen straatstenen.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandOorspronkelijk alleen wild in Zuid-Limburg, in de zuidelijke Achterhoek, in de zuidoostelijke Veluwezoom en in Noordoost-Fryslân. Elders verwilderd en ingeburgerd.
VlaanderenAlgemeen. Sterk toegenomen, met name in de Kempen. Zeldzaam of ontbrekend in het kustgebied.
WalloniëAlgemeen in het Maasgebied en in de Ardennen. Het meest ten zuiden van de lijn Samber en Maas.
WereldIn Noord-Afrika (Marokko), op Madeira, Corsica en Sardinië en in West-Europa. Noordelijk tot in Midden-Noorwegen en Zuid-Zweden. Ingeburgerd in o.a. het zuiden van Alaska, Argentinië, Chili, Costa Rica, Ecuador, Colombia, Nieuw-Zeeland en Australië.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL Literatuurde Wever, A. (1943) Gevaarlijke planten.
Natuurhistorisch Maandblad 32: 2-4
Gevers Deynoot, P.M.E. (1853) Digitalis purpurea - Gewoon Vingerhoedskruid
Flora Batava 11: 868-868
Koopmans-Forstmann, D. & A.N. Koopmans (1927) Het vingerhoedskruid in Friesland.
De Levende Natuur 32: 116-117
Koopmans-Forstmann, D. & A.N. Koopmans (1929) Vingerhoedskruid in Friesland.
De Levende Natuur 34: 255-255
Sloff, J.G. & J.L. van Soest (1939) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora II.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 49: 268-306
Stekhoven, J.H.S. (1913) Het Vingerhoedskruid in het Gaasterland.
De Levende Natuur 18: 180-183
Sturing, J. (1902) Het vingerhoedskruid.
De Levende Natuur 7: 157-158
Tinbergen, N. (1957) Van hommels, Hondstong en Vingerhoedskruid.
De Levende Natuur 60: 73-78
van der Ploeg, D.T.E. (1984) Over de status van
Digitalis purpurea L. in een deel van oostelijk Friesland.
Gorteria 12: 104-107
Verboven, H., R. Brys & M. Hermy (2011) Bestuiving van Gewoon vingerhoedskruid in een gradiënt van stedelijk naar landelijk gebied.
De Levende Natuur 112: 240-241
Pagina's in standaardwerkenAtlas van de Nederlandse Flora 3:
59Flora Batava 11:
plaat 0868Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.:
533Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.:
651Nederlandse Oecologische Flora 3:
209Stinzenplanten (P.A. Bakker & E. Boeve, 1985):
144Wilde-Planten.nl:
pagina Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De rechtopstaande stengel is niet of alleen aan de voet vertakt. Op de stengel groeien korte, zachte haren.
Bladeren De langwerpige bladeren zijn gekarteld tot gezaagd, aan de voet wigvormig versmald en van onderen grijsharig. De rozetbladeren en de onderste stengelbladeren zijn gesteeld en worden tot ruim 40 cm lang, de bovenste stengelbladeren zijn kleiner en niet gesteeld.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen groeien in de oksels van kleine schutbladen in een naar 1 kant gekeerde lange tros. De knikkende bloemen zijn 4 tot 5 cm groot, buis- tot klokvormig, lichtpaars met donkerrode, witgerande vlekken of soms helemaal wit, aan de buitenkant kaal en van binnen gebaard.
Vruchten Een doosvrucht. De zaden zijn langlevend (> 5 jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.