Muurvaren

Asplenium ruta-muraria


© Willem Braam

Ecologie & verspreiding
Muurvaren staat op zonnig tot half beschaduwd, droog tot vochtig, niet te voedselarm tot niet te voedselrijk, kalkrijk en stikstofarm substraat. Ze groeit in rotsenspleten, op puinhellingen en op allerlei (oude) muren, sporadisch ook op omgevallen bomen. Nederland valt geheel binnen het Europese areaal van de soort. De winterharde plant met haar leerachtige bladeren is vrij algemeen in Nederland, maar wat minder in Drenthe, op de Waddeneilanden en in Overijssel en ontbreekt nagenoeg in de IJsselmeerpolders. Muurvaren treedt als pionier op bij muurvegetaties en verdraagt felle zon, zelfs op naar het zuiden geëxponeerde plaatsen, dit in tegenstelling tot de meeste andere varens. De soort is onmiskenbaar door de breed driehoekige tot eironde, matgroene bladschijf met waaiervormige tot ruitvormige bladslippen. De sporenhoopjes hebben een franjeachtig getand dekvliesje en ze bedekken de gehele onderkant van de blaadjes. De gevormde sporen worden door de wind verspreid. De plant werd vroeger medisch aangewend bij borstkwalen en bij een opgezwollen milt.
Familie: Aspleniaceae
Groep: varens (sporenplanten)
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: algemene soort
Ecologische groep: muren
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website