Ecologie & verspreiding
Ruig zoutkruid staat op zonnige, vochtige, voedselrijke, stikstofrijke, matig zilte grond. Ze wordt aangetroffen op of bij vloedmerken in zeeduinen, op zandstranden en aan randen van kwelders en wel op plaatsen waar weinig fluctuatie van het grondwater optreedt en een geringe of verwaarloosbare getijdenbeweging aanwezig is. In Europa komt de soort verspreid voor langs de Middellandse Zee en in West-Europa tot in het Noordzee- en Oostzeegebied van Zuid-Zweden, Duitsland en Denemarken. Deze plant kwam vroeger voor langs de voormalige Zuiderzee en aan de kust van Schouwen-Duiveland. Met het afsluiten van de Zuiderzee zijn de hier gelegen vindplaatsen verdwenen (laatste vondst dateert van Laaxum in Friesland in 1927), maar verklaart echter niet het verdwijnen uit Zeeland; ook de reden voor het verdwijnen uit België en voor de sterke achteruitgegaan in Duitsland is onbekend. De zwaar behaarde soort wordt door de wind bestoven en de zaden worden door dieren verspreid.
Ruig zoutkruid staat op zonnige, vochtige, voedselrijke, stikstofrijke, matig zilte grond. Ze wordt aangetroffen op of bij vloedmerken in zeeduinen, op zandstranden en aan randen van kwelders en wel op plaatsen waar weinig fluctuatie van het grondwater optreedt en een geringe of verwaarloosbare getijdenbeweging aanwezig is. In Europa komt de soort verspreid voor langs de Middellandse Zee en in West-Europa tot in het Noordzee- en Oostzeegebied van Zuid-Zweden, Duitsland en Denemarken. Deze plant kwam vroeger voor langs de voormalige Zuiderzee en aan de kust van Schouwen-Duiveland. Met het afsluiten van de Zuiderzee zijn de hier gelegen vindplaatsen verdwenen (laatste vondst dateert van Laaxum in Friesland in 1927), maar verklaart echter niet het verdwijnen uit Zeeland; ook de reden voor het verdwijnen uit België en voor de sterke achteruitgegaan in Duitsland is onbekend. De zwaar behaarde soort wordt door de wind bestoven en de zaden worden door dieren verspreid.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - augustus - september
Hoogte - 0,20-0,40 m.
Geslachtsverdeling - éénslachtig, éénhuizig
Wortels -
Stengels/takken - De min of meer liggende stengels zijn bochtig en ruw behaard.
Bladeren - De zittende bladeren zijn lijnvormig, vlezig, stomp, in omtrek halfrond en tot 1½ cm lang.
Bloemen - Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant). De bloemen zijn alleenstaand of met 2 bij elkaar in de bladoksels. Ze zijn klein, groen en tweeslachtig of alleen vrouwelijk.
Vruchten - Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vrucht is stekelig. Het bloemdek heeft 5 kegelvormige, doornachtige aanhangsels. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochtige, voedselrijke, stikstofrijke, matig zilte grond.
Groeiplaats - Langs de rand van schorren (kwelders) waar vloedmerk wordt afgezet, zeeduinen en zandstranden.
Bloeitijd - augustus - september
Hoogte - 0,20-0,40 m.
Geslachtsverdeling - éénslachtig, éénhuizig
Wortels -
Stengels/takken - De min of meer liggende stengels zijn bochtig en ruw behaard.
Bladeren - De zittende bladeren zijn lijnvormig, vlezig, stomp, in omtrek halfrond en tot 1½ cm lang.
Bloemen - Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant). De bloemen zijn alleenstaand of met 2 bij elkaar in de bladoksels. Ze zijn klein, groen en tweeslachtig of alleen vrouwelijk.
Vruchten - Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vrucht is stekelig. Het bloemdek heeft 5 kegelvormige, doornachtige aanhangsels. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochtige, voedselrijke, stikstofrijke, matig zilte grond.
Groeiplaats - Langs de rand van schorren (kwelders) waar vloedmerk wordt afgezet, zeeduinen en zandstranden.
Familie: Amaranthaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: Rode Lijst: Verdwenen uit Nederland
Zeldzaamheid: verdwenen
Ecologische groep: zeeduinen