Echte tonderzwam

Fomes fomentarius


© Aldert Gutter

Ecologie & verspreiding
De Echte tonderzwam is een necrotrofe parasiet en saprotrofe gaatjeszwam (witrotter), die een duidelijke voorkeur heeft voor berk (66%, n = 2494) en Beuk (24%); andere geregeld voorkomende substraten zijn populier (4%) en eik (3%). Op andere boomsoorten wordt de Echte tonderzwam slechts sporadisch aangetroffen: els (0,4%), haagbeuk (0,4%), es (0,3%), linde (0,2%), wilg (0,2%), andere loofbomen (<0,1%). Er is één vondst op spar bekend. Het overgrote deel van de vondsten werd op dood hout gedaan (91%, n = 2257). Het is meest een soort van dikke stammen, die vooral op populier een grote omvang kan bereiken (tot meer dan 50 cm in doorsnee; vooral bekend uit Oost-Brabant en Zuid-Limburg). De vruchtlichamen fructificeren in het vroege voorjaar, wanneer op en rondom vruchtlichamen een opvallende witte sporenlaag kan liggen. De soort heeft een landelijke verspreiding maar heeft duidelijk zijn zwaartepunt op de hogere zandgronden (Pleistoceen) en in de duinstreek hetgeen verband zal houden met de voorkeur voor berk, beuk en populier van enige omvang. Opmerkelijk is dat de Echte tonderzwam vroeger zeldzaam was: Donk kende in 1933 slechts twee vindplaatsen en in 1970 was de soort slechts uit 12 atlasblokken bekend (augustus 2018: 808). Dit laat zich makkelijk verklaren: vroeger werd dood hout snel uit de bossen verwijderd. Het effect is nu nog steeds in “opgeruimde” bossen te zien: Echte tonderzwammen zal men er tevergeefs zoeken.
Substraatvoorkeur: stammen, levend (21)
© 2024  NMV
Ga naar de volledige website