Eikenvuurzwam

Fomitiporia robusta


© Aldert Gutter

Ecologie & verspreiding
De Eikenvuurzwam  (Fomitiporia robusta) is een necrotrofe parasiet van levende, oude eiken. De  vruchtlichamen zitten meestal op enkele meters (of hoger) op de stam. Het is een meerjarige soort, die tientallen jaren oud kan worden en kennelijk weinig directe schade aanricht. De Eikenvuurzwam staat te boek als een matig algemene soort, maar de trefkans in het veld is laag hoewel vruchtlichamen makkelijk zijn te zien en vele jaren aanwezig kunnen zijn. De meeste vondsten worden gedaan in laanbomen of in wegbermen.  Van de 164 (gedocumenteerde) vondsten zijn er 143 (88%) op eik gedaan. Andere gemelde waardbomen zijn: beuk (8x), robinia (3x), wilg (3x), paardekastanje (2x), populier (2x), meidoorn (1x),  (vogel)kers (1x) en spar (1x). Het is aannemelijk dat de vondsten op wilg, populier, meidoorn en vogelkers andere vuurzwammen betreffen (alleen 3 vondsten op beuk zijn microscopisch onderzocht). De vondst op spar (Mheer, 1969) zou een nauw verwante soort kunnen betreffen: Fomitiporia hartigii (niet in Nederland), die meest voorkomt op zilverspar maar sporadisch ook van spar bekend is. De Eikenvuurzwam komt in geheel Europa voor, noordelijk tot de noordgrens van de eik in Scandinavië.
Substraatvoorkeur: stammen, levend (21)
© 2024  NMV
Ga naar de volledige website