Ecologie & verspreiding
Zoals de naam al doet vermoeden wordt de soort vaak op beuk gevonden, maar kan ook op andere loofbomen gevonden worden, zoals haagbeuk, eik, els, es, iep, paardenkastanje, esdoorn en populier. Buiten Nederland en Vlaanderen zijn er enkele vondsten gemeld op spar (Picea). De soort wordt gezien als indicatorsoort voor oude beukenbossen. Of dat ook voor Nederland geldt, is maar de vraag. Naast het voorkomen op veel andere soorten loofbomen, kun je deze soort ook aantreffen in jonge bossen. Het Beukenkorrelkopje is pas in 2000 in Nederland ontdekt en heeft zich sindsdien gestaag uitgebreid. Tegenwoordig is de soort algemeen. Met name op de pleistocene zandgronden in het binnenland, de duinstreek en het Limburgse lössgebied. Zeer zelden op de klei en zeldzaam in de laagveengebieden. Het Beukenkorrelkopje wordt vooral gevonden in de periode september – februari met een piek in november.
Zoals de naam al doet vermoeden wordt de soort vaak op beuk gevonden, maar kan ook op andere loofbomen gevonden worden, zoals haagbeuk, eik, els, es, iep, paardenkastanje, esdoorn en populier. Buiten Nederland en Vlaanderen zijn er enkele vondsten gemeld op spar (Picea). De soort wordt gezien als indicatorsoort voor oude beukenbossen. Of dat ook voor Nederland geldt, is maar de vraag. Naast het voorkomen op veel andere soorten loofbomen, kun je deze soort ook aantreffen in jonge bossen. Het Beukenkorrelkopje is pas in 2000 in Nederland ontdekt en heeft zich sindsdien gestaag uitgebreid. Tegenwoordig is de soort algemeen. Met name op de pleistocene zandgronden in het binnenland, de duinstreek en het Limburgse lössgebied. Zeer zelden op de klei en zeldzaam in de laagveengebieden. Het Beukenkorrelkopje wordt vooral gevonden in de periode september – februari met een piek in november.
Groep: Paddenstoelen
Substraatvoorkeur: stammen, dood (31)