Strandvarkensgras

Polygonum maritimum


© Adrie van Heerden

Ecologie & verspreiding
Strandvarkensgras geeft de voorkeur aan zandige, kiezelige en schelphoudende bodems. De sterk blauwgroene plant groeit op beschutte stranden en strandvlakten, bij voorkeur op vloedmerken van bruinwieren die met zand bedekt en uiteraard boven de hoogwaterlijn zijn gelegen. De Mediterrane-Atlantische soort staat op de kusten van Europa, Azië, Zuid-Afrika en het Middellandse-Zeegebied. Langs de Atlantische kust reikt het areaal naar het noorden tot Noord-Frankrijk en Zuidwest-Engeland. Dit varkensgras is eenmalig opgedoken in 1962 op een vloedmerk aan de noordkust van Noord-Beveland. Men neemt aan dat het transport naar het noorden via het zeewater heeft plaats gevonden, transport via vogels wordt onwaarschijnlijk geacht. De plant, waarvan het gesloten areaal vele 10-tallen kilometers zuidelijker ligt, heeft de strenge winter van 1962/1963 niet overleefd. De soort schuift sinds de 60-er jaren iets op naar het noorden en is nu ook bekend van Ierland. Ze bevat stoffen die een antioxidanten werking hebben en ook die ook antibacteriële potenties hebben.
Familie: Polygonaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: onbestendige soort
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Ecologische groep: droge, neutrale graslanden
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website