Ecologie & verspreiding
Overblijvende hardbloem is een soort van kalkarme zandgrond, droog neutrale graslanden en groeit langs zandwegen. Deze plant is kenmerkend voor kleinschalig cultuurlandschap. Het is een kensoort van de associatie Schapengras en Tijm. Deze tredplant die bestand is tegen begrazing, is een pionier van zandige oeverwallen op rivierduinen. Als oorspronkelijke inheemse plant was deze vooral te vinden in het oostelijke deel van Nederland en in duinen. Nu resten nog slechts plekken langs de Maas, de Overijsselse Vecht en de IJssel. De soort is zeer sterk achteruitgegaan, vooral verdwenen door de veel hogere bemesting.
Overblijvende hardbloem is een soort van kalkarme zandgrond, droog neutrale graslanden en groeit langs zandwegen. Deze plant is kenmerkend voor kleinschalig cultuurlandschap. Het is een kensoort van de associatie Schapengras en Tijm. Deze tredplant die bestand is tegen begrazing, is een pionier van zandige oeverwallen op rivierduinen. Als oorspronkelijke inheemse plant was deze vooral te vinden in het oostelijke deel van Nederland en in duinen. Nu resten nog slechts plekken langs de Maas, de Overijsselse Vecht en de IJssel. De soort is zeer sterk achteruitgegaan, vooral verdwenen door de veel hogere bemesting.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - mei - oktober
Hoogte - 0,05-0,20 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - Een kruipende wortelstok. Worterldiepte tot 20 cm.
Stengels/takken - De stengels staan rechtop. De bloeiende en niet bloeiende stengels zijn roodachtig en aan de voet enigszins verhout. De stengelleden zijn meestal korter dan de bladeren. De palnt vormt plakkaten.
Bladeren -
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Groene bloemkluwens met korte schutbladen. De kelkbladen zijn korter dan 3 mm, stomp, groengrijs en met een 0,2 tot 0,3 mm brede vliezige witte rand. Tijdens de bloei staan de kelkslippen wijd uit, daarna trekken ze zich samen. Er zijn geen kroonbladen, wel 10 meeldraden.
Vruchten - Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vruchten zijn 2 tot 6½ mm. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige, open tot grazige plaatsen (pionier) op droge, voedselarme, zwak zure, kalkarme zandgrond.
Groeiplaats - Grasland (schapenweiden, droog, neutraal grasland, droog, onbemest weiland en laag blijvend grasland), langs de hoge randen van rivierdalen, ruderale plaatsen, langs zandwegen en zeeduinen (binnenduinen).
Bloeitijd - mei - oktober
Hoogte - 0,05-0,20 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - Een kruipende wortelstok. Worterldiepte tot 20 cm.
Stengels/takken - De stengels staan rechtop. De bloeiende en niet bloeiende stengels zijn roodachtig en aan de voet enigszins verhout. De stengelleden zijn meestal korter dan de bladeren. De palnt vormt plakkaten.
Bladeren -
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Groene bloemkluwens met korte schutbladen. De kelkbladen zijn korter dan 3 mm, stomp, groengrijs en met een 0,2 tot 0,3 mm brede vliezige witte rand. Tijdens de bloei staan de kelkslippen wijd uit, daarna trekken ze zich samen. Er zijn geen kroonbladen, wel 10 meeldraden.
Vruchten - Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vruchten zijn 2 tot 6½ mm. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige, open tot grazige plaatsen (pionier) op droge, voedselarme, zwak zure, kalkarme zandgrond.
Groeiplaats - Grasland (schapenweiden, droog, neutraal grasland, droog, onbemest weiland en laag blijvend grasland), langs de hoge randen van rivierdalen, ruderale plaatsen, langs zandwegen en zeeduinen (binnenduinen).
Familie: Caryophyllaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: Rode Lijst: Ernstig bedreigd
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Ecologische groep: droge, neutrale graslanden