Ecologie & verspreiding
De goudjakhals is een middelgrote hondachtige van 13-15 kg. Het is een rank dier met ruige, wolf kleurige beharing en kan twee lichtere horizontale strepen op de borst hebben. De staart heeft een donkere punt en reikt tot de hiel van zijn lange slanke poten. De middelste voetkussentjes van aan de basis vergroeid waardoor het dier U-vormige sporen achterlaat. Zijn kop is relatief klein ten opzichte van het lijf en heeft een spitse snuit. De oren zijn groot en staan relatief ver uit elkaar. Verder is het dier grijs, rossig tot beige-bruin van kleur zonder sterke contrasten in de vacht. De goudjakhals is een sociaal dier waarvan het gedrag kan worden vergeleken met dat van de wolf (Canis lupus). Ze leven in familiegroepen bestaande uit een reproducerend mannetje en vrouwtje die worden geholpen door de welpen van vorige jaren. Wanneer de welpen ongeveer 2 jaar oud zijn gaan ze op zoek naar hun eigen territorium.
De dieren kunnen, net als wolven, in groepen jagen. De grootste prooi die ze kunnen vangen zijn de kalveren van edelherten. Echter, de goudjakhals is een alleseter. Ze eten voornamelijk kleine knaagdieren maar eten ook afgevallen fruit, zaden en afval. Doordat ze zo flexibel zijn in hun dieet keuze kunnen ze op veel verschillende plekken voorkomen. De goudjakhals geeft de voorkeur aan beboste gebieden maar ook landbouw gebieden vormen een uitstekend habitat. Gebieden dicht bij menselijke bebouwing zijn ook in trek bij dit dier vanwege het afval dat zulke gebieden met zich mee brengen. De goudjakhals is niet vies van het doorzoeken van vuilniszakken. Natuurlijk liggen gevaren zoals verkeer dan wel op de loer.
De goudjakhals is een middelgrote hondachtige van 13-15 kg. Het is een rank dier met ruige, wolf kleurige beharing en kan twee lichtere horizontale strepen op de borst hebben. De staart heeft een donkere punt en reikt tot de hiel van zijn lange slanke poten. De middelste voetkussentjes van aan de basis vergroeid waardoor het dier U-vormige sporen achterlaat. Zijn kop is relatief klein ten opzichte van het lijf en heeft een spitse snuit. De oren zijn groot en staan relatief ver uit elkaar. Verder is het dier grijs, rossig tot beige-bruin van kleur zonder sterke contrasten in de vacht. De goudjakhals is een sociaal dier waarvan het gedrag kan worden vergeleken met dat van de wolf (Canis lupus). Ze leven in familiegroepen bestaande uit een reproducerend mannetje en vrouwtje die worden geholpen door de welpen van vorige jaren. Wanneer de welpen ongeveer 2 jaar oud zijn gaan ze op zoek naar hun eigen territorium.
De dieren kunnen, net als wolven, in groepen jagen. De grootste prooi die ze kunnen vangen zijn de kalveren van edelherten. Echter, de goudjakhals is een alleseter. Ze eten voornamelijk kleine knaagdieren maar eten ook afgevallen fruit, zaden en afval. Doordat ze zo flexibel zijn in hun dieet keuze kunnen ze op veel verschillende plekken voorkomen. De goudjakhals geeft de voorkeur aan beboste gebieden maar ook landbouw gebieden vormen een uitstekend habitat. Gebieden dicht bij menselijke bebouwing zijn ook in trek bij dit dier vanwege het afval dat zulke gebieden met zich mee brengen. De goudjakhals is niet vies van het doorzoeken van vuilniszakken. Natuurlijk liggen gevaren zoals verkeer dan wel op de loer.
Groep: Roofdieren
Zeldzaamheid: zeer zeldzaam