Alexandrijnse klaver

Trifolium alexandrinum


© Peter Wetzels

Ecologie & verspreiding
Alexandrijnse klaver staat op allerlei matig vochtige grondsoorten, maar prefereert een zwak zure tot basische, lemige en kleiige bodem. Ze verdraagt geen ernstige verdroging en intensieve begrazing, maar is daarentegen goed bestand tegen zout. De eenjarige plant is een al meer dan 1000 jaar oude cultuurplant die als voedergewas en als groenbemester gebruikt werd en wordt en in onze contreien efemeer gevonden kan worden in bermen en bermbeplantingen, in akkers en op grindbanken. Ook wordt ze ingezaaid. De herkomst is niet geheel duidelijk, zowel Noordoost-Afrika als het nabije oosten worden genoemd en ze is van daaruit om haar kwaliteiten als leverancier van veevoer over grote delen van de wereld verspreid. De soort is in Nederland op een aantal plaatsen aangetroffen als het gevolg van verontreiniging in granen. Alexandrijnse klaver is onmiskenbaar door onder andere haar tiennervige kelk, scherp toegespitste, ongelijke kelktanden en haar grote, crèmekleurig bloemen die veel langer zijn dan de kelk.
Familie: Fabaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website