Ecologie & verspreiding
Japans steltgras komt van oorsprong voor in Azië en is geïntroduceerd in Noord-Amerika, Turkije en de Kaukasus. Met name in Noord-Amerika is deze soort invasief. Hier vormt de soort dusdanige dichte vegetaties dat inheemse planten- en diersoorten worden weggeconcurreerd door een gebrek aan licht en ruimte. Japans steltgras is een éénjarig C4-gras dat 40 tot 200 cm hoog wordt. De lancetvormige bladeren zijn 5-8 cm lang en 2-15 mm breed. Kenmerkend aan de plant is de zilverkleurige streep die over de lengte van het blad loopt. Het blad is aan beide zijden zacht behaard. Japans steltgras heeft een zeer hoge zaadproductie; één plant kan duizenden zaden verspreiden. Verspreiding vindt plaats via water, dieren en kleding en vervoersmiddelen van mensen. Japans steltgras groeit bij voorkeur op vochtige, op natuurlijke of door mensen verstoorde bodems, zoals oevers, overstromingsvlakten, (spoor)wegen, bermen en bossen. De soort profiteert van verstoring zoals begrazing, maaien en graven. Japans steltgras staat sinds 2017 op de Unielijst. Dat betekent dat de soort niet mag worden gekweekt, verhandeld en vervoerd en dat bestaande populaties moeten worden vernietigd, of anders moet verdere verspreiding voorkomen worden.
Japans steltgras komt van oorsprong voor in Azië en is geïntroduceerd in Noord-Amerika, Turkije en de Kaukasus. Met name in Noord-Amerika is deze soort invasief. Hier vormt de soort dusdanige dichte vegetaties dat inheemse planten- en diersoorten worden weggeconcurreerd door een gebrek aan licht en ruimte. Japans steltgras is een éénjarig C4-gras dat 40 tot 200 cm hoog wordt. De lancetvormige bladeren zijn 5-8 cm lang en 2-15 mm breed. Kenmerkend aan de plant is de zilverkleurige streep die over de lengte van het blad loopt. Het blad is aan beide zijden zacht behaard. Japans steltgras heeft een zeer hoge zaadproductie; één plant kan duizenden zaden verspreiden. Verspreiding vindt plaats via water, dieren en kleding en vervoersmiddelen van mensen. Japans steltgras groeit bij voorkeur op vochtige, op natuurlijke of door mensen verstoorde bodems, zoals oevers, overstromingsvlakten, (spoor)wegen, bermen en bossen. De soort profiteert van verstoring zoals begrazing, maaien en graven. Japans steltgras staat sinds 2017 op de Unielijst. Dat betekent dat de soort niet mag worden gekweekt, verhandeld en vervoerd en dat bestaande populaties moeten worden vernietigd, of anders moet verdere verspreiding voorkomen worden.
Familie: Poaceae
Groep: eenzaadlobbigen (bloemplanten)
Status: exoot (na 1900 verwilderd of aangeplant)