Hyacint

Hyacinthus orientalis


© Hanneke Waller

Ecologie & verspreiding
Hyacint prefereert in het gebied van oorsprong zonnige en warme, ± voedselrijke, doorlatende en kalkrijke bodems. Ze groeit daar op kalkrotsen en in struwelen in heuvelachtige gebieden. De plant stamt oorspronkelijk uit het oostelijke deel van Middellandse Zeegebied, is al sinds 1600 als sierplant in gebruik in Europa en is in Zuid-Europa ingeburgerd en kan elders eveneens verwilderen en dan lang standhouden. De soort is in Nederland op tal van plaatsen waargenomen, vooral in de duinen van Zuid- en Noord-Holland. Hyacint, waarvan momenteel zo’n 2000 variëteiten bekend zijn, heeft grote bloemen met een buikige bloembuis, verbrede zoom en sterk teruggeslagen slippen. De bloemdekbladen kunnen tal van kleuren hebben en geuren zeer sterk, de reden waarom ze vroeger in Frankrijk gebruikt is voor parfums. Ze worden door o.a. honingbijen bestoven, de gevormde zwarte zaden hebben een mierenbroodje en worden door deze dieren verspreid. De hele plant, maar vooral de bol bevat giftige alkaloïden.
Familie: Asparagaceae
Groep: eenzaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Ecologische groep: voedselrijke akkers
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website