Krom visgraatjesmos

Distichium inclinatum


© Michael Lueth (www.milueth.de)

Ecologie & verspreiding
Ecologie
In het buitenland groeit Distichium inclinatum vooral in beschaduwde, vochtige spleten van kalkrotsen en soms op muren. De soort komt in hetzelfde biotoop als D. capillaceum voor en de soorten worden in het buitenland ook regelmatig gezamenlijk aangetroffen.

Verspreiding
De eerste vondst van Distichium inclinatum werd gedaan in 1979 op kalkrijke klei, op een steile bosgreppelwand in het Kuinderbos, ‘op greppelwand met veel Bryoerythrophyllum revcurvirostre’. De soort groeide er in 1989 nog steeds, maar is inmiddels wel verdwenen. De tweede vondst betrof een fraaie populatie op dezelfde locatie nabij de Eemshaven als die van D. capillaceum (zie aldaar).
De derde en tot nu toe laatste vondst is op steen, een meer gebruikelijk milieu voor deze soort. Het gaat om opgaven van 2009-2010 op de noordzijde van een grachtmuur op een buitenplaats bij Velp.
In Duitsland is D. inclinatum veel zeldzamer dan D. capillaceum.

Summary
The first recording of Distichum inclinatum in The Netherlands was in 1979 in a forest along a dry ditch on calacareous soil. The second recording (1998) was very unusual: on desalinated sea sand of a former salt marsh, together with D. capillaceum. The last record was on the wall of a castle.
Familie: Distichiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Rode Lijst: Gevoelig
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Geen
Substraatvoorkeur: schors, steen en bodem
© 2024  BLWG
Ga naar de volledige website