Ecologie & verspreiding
Pogonatum aloides moeten we vooral zoeken op lemige plekken, zoals steilkantjes in het bos, leemputten, zandgroeven e.d. De soort staat vaak in grote groepen bijeen. Gewone viltmuts is in de niet al te voedselarme delen van het Pleistoceen vrij algemeen te noemen. Dit komt met name tot uiting in de beter onderzochte regio's. Gewone viltmuts is de meest algemene van onze drie inlandse soorten Pogonatum. Hoewel ze enigszins lijken op een kleine Polytrichum is toch in het veld meestal al wel duidelijk dat het om een Pogonatum gaat. De kleur en oppervlaktestructuur is anders, maar moeilijk onder woorden te brengen. P. aloides en P. nanum lijken sterk op elkaar. Zijn er kapsels, dan is het een stuk gemakkelijker om de soorten te onderscheiden. Bovendien is de bladrand bij P. aloides sterker getand dan bij P. nanum.
Pogonatum aloides moeten we vooral zoeken op lemige plekken, zoals steilkantjes in het bos, leemputten, zandgroeven e.d. De soort staat vaak in grote groepen bijeen. Gewone viltmuts is in de niet al te voedselarme delen van het Pleistoceen vrij algemeen te noemen. Dit komt met name tot uiting in de beter onderzochte regio's. Gewone viltmuts is de meest algemene van onze drie inlandse soorten Pogonatum. Hoewel ze enigszins lijken op een kleine Polytrichum is toch in het veld meestal al wel duidelijk dat het om een Pogonatum gaat. De kleur en oppervlaktestructuur is anders, maar moeilijk onder woorden te brengen. P. aloides en P. nanum lijken sterk op elkaar. Zijn er kapsels, dan is het een stuk gemakkelijker om de soorten te onderscheiden. Bovendien is de bladrand bij P. aloides sterker getand dan bij P. nanum.
Familie: Polytrichaceae
Groep: Bladmossen
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Heide en heidebebossing
Substraatvoorkeur: lemig of fijn zand
Controle: veldwaarneming