Ecologie & verspreiding
Rhytidiadelphus triquetrus is in de duinstreek nog steeds vrij algemeen op lichte, maar beschutte, vaak een beetje grazige plaatsen. Het zijn precies de omstandigheden die op noordhellingen maar ook langs paden en wegen vrij vaak voorkomen. Op noordhellingen groeit de soort vaak in het gezelschap van Hylocomium splendens. Toch is er in de duinen mogelijk wel sprake van achteruitgang, als gevolg van vergrassing en bosontwikkeling, al is deze op het niveau van atlasblokken niet zichtbaar. Pluimstaartmos komt in het binnenland vooral voor in het kalkrijke Zuid-Limburg en daarnaast in voedselrijke bossen en bijv. in lariksopstanden. In het binnenland is de soort sterk achteruit gegaan waarbij verzuring mogelijk een rol speelt alsmede vergrassing van de groeiplaatsen door stikstofdepositie. De vele nieuwe stippen in Brabant laten niet alleen zien dat hier veel geïnventariseerd is maar suggereren ook dat de soort het diepste dal wellicht al is gepasseerd. Kapsels zijn bij deze fraaie en onmiskenbare soort in de 19de eeuw regelmatig gevonden, maar daarna vrijwel nooit meer. Op Texel werden ze in 1995 echter op diverse plaatsen aangetroffen.
Rhytidiadelphus triquetrus is in de duinstreek nog steeds vrij algemeen op lichte, maar beschutte, vaak een beetje grazige plaatsen. Het zijn precies de omstandigheden die op noordhellingen maar ook langs paden en wegen vrij vaak voorkomen. Op noordhellingen groeit de soort vaak in het gezelschap van Hylocomium splendens. Toch is er in de duinen mogelijk wel sprake van achteruitgang, als gevolg van vergrassing en bosontwikkeling, al is deze op het niveau van atlasblokken niet zichtbaar. Pluimstaartmos komt in het binnenland vooral voor in het kalkrijke Zuid-Limburg en daarnaast in voedselrijke bossen en bijv. in lariksopstanden. In het binnenland is de soort sterk achteruit gegaan waarbij verzuring mogelijk een rol speelt alsmede vergrassing van de groeiplaatsen door stikstofdepositie. De vele nieuwe stippen in Brabant laten niet alleen zien dat hier veel geïnventariseerd is maar suggereren ook dat de soort het diepste dal wellicht al is gepasseerd. Kapsels zijn bij deze fraaie en onmiskenbare soort in de 19de eeuw regelmatig gevonden, maar daarna vrijwel nooit meer. Op Texel werden ze in 1995 echter op diverse plaatsen aangetroffen.
Familie: Hylocomiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Rijk bos
Substraatvoorkeur: grof strooisel
Controle: veldwaarneming