Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides


© Wijnand van Buuren

Ecologie & verspreiding
Kleurige wolfsmelk staat op zonnige tot licht beschaduwde, warme, droge tot iets vochtige maar goed doorlatende, stikstofarme, basenarme tot vaak kalkrijke zand-, leem-, klei- en kalkbodems. Ze prefereert iets vochtige omstandigheden maar is wel droogteresistent. In het gebied van herkomst groeit ze op rotsachtige, droge en struikarme heuvels en in open, droge, lichte bossen, in bosranden en struwelen. Ze wordt buiten het gebied van herkomst op vele plaatsen als tuinplant gebruikt en is plaatselijk verwilderd en ingeburgerd. De overblijvende plant stamt oorspronkelijk uit Zuidoost Europa en het oostelijke Middellandse Zeegebied. In Nederland verwildert de soort zeldzaam en is op enkele plaatsen in het midden van het land aangetroffen. Het taxon is goed herkenbaar aan de behaarde stengel, de eveneens behaarde, fijn gezaagde en cirkelronde bladeren, de hartvormige, niet gehoornde, gele tot oranje randklieren en aan de doosvrucht die lange, draadvormige, oranje tot roodachtige wratten draagt. Medisch werd Kleurige wolfsmelk vroeger aangewend als middel tegen tuberculose.
Familie: Euphorbiaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website