Ecologie & verspreiding
Gifsumak is een uit Noord- en Midden Amerika afkomstige houtige klimplant. De stengels kunnen tot 15 cm dik worden en tot maximaal 20 meter hoog klimmen. Uit de oudere stengels groeien haarachtige adventiefwortels die zich hechten aan boomstammen of andere ruwe oppervlakken (hechtwortels). Over de grond liggende stengels kunnen tientallen meters ver kruipen en matten van meer dan een meter hoog vormen. In Nederland is de plant op één locatie in Friesland massaal verwilderd. Om een dammetje tussen twee meren, dat aan sterke oeverslag onderhevig was, te verstevigen, zijn hier omstreeks 1920 stekjes van Gifsumak aangeplant. Hoewel de plaatselijke bevolking al lang de minder plezierige eigenschappen van de plant had ondervonden, werd pas in 1965 de ware identiteit van de plant vastgesteld. In alle delen van de plant zit de stof urushiol, die al bij een kleine beschadigingen van de plant vrijkomt. Bij contact met de huid brengt deze stof bij de meeste mensen een heftige allergische reactie teweeg met als symptomen jeuk, ontsteking en blaarvorming. Tegenwoordig komt de soort op deze Friese groeiplaats over honderden meters massaal voor en klimt tot 5 meter hoog de bomen in. De planten vormen hier vruchten met kiemkrachtige zaden, die mogelijk door vogels verspreid zouden kunnen worden. Gifsumak lijkt enigszins op klimplanten uit het geslacht Parthenocissus (Wilde wingerd). Gifsumak heeft echter altijd drietallige bladen en vormt nooit ranken. Bij Parthenocissus zijn er meestal vijftallige bladen en vertakte ranken met hechtschijfjes.
Gifsumak is een uit Noord- en Midden Amerika afkomstige houtige klimplant. De stengels kunnen tot 15 cm dik worden en tot maximaal 20 meter hoog klimmen. Uit de oudere stengels groeien haarachtige adventiefwortels die zich hechten aan boomstammen of andere ruwe oppervlakken (hechtwortels). Over de grond liggende stengels kunnen tientallen meters ver kruipen en matten van meer dan een meter hoog vormen. In Nederland is de plant op één locatie in Friesland massaal verwilderd. Om een dammetje tussen twee meren, dat aan sterke oeverslag onderhevig was, te verstevigen, zijn hier omstreeks 1920 stekjes van Gifsumak aangeplant. Hoewel de plaatselijke bevolking al lang de minder plezierige eigenschappen van de plant had ondervonden, werd pas in 1965 de ware identiteit van de plant vastgesteld. In alle delen van de plant zit de stof urushiol, die al bij een kleine beschadigingen van de plant vrijkomt. Bij contact met de huid brengt deze stof bij de meeste mensen een heftige allergische reactie teweeg met als symptomen jeuk, ontsteking en blaarvorming. Tegenwoordig komt de soort op deze Friese groeiplaats over honderden meters massaal voor en klimt tot 5 meter hoog de bomen in. De planten vormen hier vruchten met kiemkrachtige zaden, die mogelijk door vogels verspreid zouden kunnen worden. Gifsumak lijkt enigszins op klimplanten uit het geslacht Parthenocissus (Wilde wingerd). Gifsumak heeft echter altijd drietallige bladen en vormt nooit ranken. Bij Parthenocissus zijn er meestal vijftallige bladen en vertakte ranken met hechtschijfjes.
Familie: Anacardiaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: exoot (na 1900 verwilderd of aangeplant)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Ecologische groep: struwelen