Tuinzuring

Rumex rugosus


© Jelle van Dijk

Ecologie & verspreiding
Tuinzuring staat op grazige, zonnige tot beschaduwde, matig vochtige en voedselrijke, kalkrijke bodems en vertoont geen voorkeur voor een bepaalde grondsoort. De overblijvende plant groeit in bermen en op dijkhellingen, op spoorweg- en stortterreinen. Het areaal omvat West-, Midden- en Oost-Europa en Nederland valt geheel binnen het natuurlijke verspreidingsgebied. In Nederland ontsnapt de soort efemeer uit tuinen of wordt met bloemmengsels verspreid; ze is zeer zeldzaam en wordt vooral in het midden en zuiden van het land aangetroffen, maar zal ongetwijfeld vaak over het hoofd gezien zijn. Het taxon werd vroeger veel als bladgroente verbouwd in tuinen (tegenwoordig veel minder) en lijkt veel op Geoorde zuring, ook qua bloeitijd. Evenals Geoorde zuring heeft ze pijl- tot spiesvormige bladeren, maar die zijn slechts 2-4 x zo lang als breed (tegenover 4-8 x) en wijzen de basale slippen naar beneden (tegenover naar opzij wijzend). De bladeren werden en worden verwerkt in soepen, salades en sauzen.
Familie: Polygonaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website