Spinaziezuring

Rumex patientia


© Peter Meininger

Ecologie & verspreiding
Spinaziezuring staat op zonnige tot beschaduwde, vochtige, maar goed gedraineerde, voedselrijke bodems die bestaan uit zand, leem en niet te zware klei. De overblijvende en kale plant groeit in haar oorsprongsgebied in struwelen en bermen, op verlaten akkers en (volks)tuinen, in weilanden en langs spoorwegen, in vochtige rivierdalen en op ruderale plaatsen. Ze stamt oorspronkelijk uit Azië, Midden-, Oost- en Zuidoost-Europa en is elders geïntroduceerd, o.a. in Canada en U.S.A. In Nederland is ze slechts van een tweetal plaatsen in het rivierengebied bekend, maar wordt waarschijnlijk vaker over het hoofd gezien. Het taxon heeft wel wat weg van Krulzuring. Spinaziezuring heeft echter rode stengels, diep gegroefde bladstelen en normaal slechts één vruchtklep die van een knobbel is voorzien. Jonge bladeren zijn rijk aan vitaminen en mineralen en kunnen als groente gegeten worden of verwerkt in soepen en omeletten. Het plantensap werd gebruikt bij huidproblemen en constipatie en geraspte bladeren tegen keelpijn.
Familie: Polygonaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website