Roze berberis

Berberis aggregata


© Annie Vos

Ecologie & verspreiding
Roze berberis prefereert open, zonnige tot licht beschaduwde, droge tot vochthoudende, voedselrijke, zwak zure tot zwak basische zand-, leem-, klei- of mergelgrond. Ze groeit op muren, in heggen en struikgewas, op overstroomde grond, in bossen en bermen. De plant stamt oorspronkelijk uit China en is als sierplant tegenwoordig wijd verspreid in de gematigde streken en is ook in Nederland een enkele keer verwilderd. De doorns zijn meestal driedelig, de bloemen staan in rechtopstaande, 1-4 cm lange pluimen, de bladen zijn gezaagd-getand en verkleuren in de herfst naar rood-oranje. De bessen worden lichtrood, zijn langwerpig en meten 7 mm. Ze smaken wrang, zijn eetbaar en rijk aan vitamine C en worden door vogels gegeten en zo verspreid. De plant bevat het giftige alkaloïde berberine wat bij inname onder andere plotseling hoge bloeddruk en ademhalingsproblemen kan veroorzaken, maar daarnaast ook een antibacteriële werking heeft en veelbelovend is als middel tegen depressiviteit, kanker, hart- en vaatziekten en bij diabetes.
Familie: Berberidaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website