Varkensvenkel

Peucedanum officinale


© Peter Meininger

Ecologie & verspreiding
Varkensvenkel staat op zonnige tot zwak beschaduwde, droge, stikstofarme, neutrale tot basische, kalkrijke, matig droge tot wisselvochtige, stenige leem- en kleibodems. De warmteminnende soort groeit in lichte eikenbossen, onder struikgewas, in weinig gebruikte schrale graslanden, op rotsen, op zeekliffen en in zoutmoerassen. Het is een zuidelijke soort waarvan het areaal zich noordelijk uitstrekt tot de Noord-Harz en Hunsrück in Duitsland en verder tot Centraal-Rusland en Siberië. In Nederland is de soort recent aangetroffen in een waard langs de Waal, maar was daar mogelijk al langer aanwezig. Oudere vermeldingen golden vindplaatsen in Friesland (maar is zeer onwaarschijnlijk) en bij Ubbergen. Deze laatste vermelding zou kunnen kloppen gezien haar areaal, maar daarvan bestaat helaas geen herbariummateriaal. Het melksap van de plant kan na blootstelling aanleiding geven tot huidontstekingen. Uit de in- en uitwendige zwarte wortelstok werd vroeger het geelgroene melksap verzameld voor medische doeleinden.
Familie: Apiaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: Rode Lijst: Gevoelig
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Ecologische groep: droge, neutrale graslanden
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website