Ecologie & verspreiding
Tortula subulata is in de duinen vrij algemeen, vooral op niet te sterk ontkalkte en open noordhellinkjes. Vondsten buiten de duinen zijn bijv. gedaan in de kleibossen in de Betuwe en in Zuid-Limburg. Tortula subulata laat al lange tijd een sterke afname zien in het binnenland: de meeste vondsten zijn van vóór 1950. In het binnenland groeide de soort op kalkrijke klei, maar ook wel op andere kalkhoudende substraten. De oorzaken voor deze achteruitgang zijn feitelijk onbekend en eigenlijk zeer intrigerend. Hopelijk kan een analyse van de vroegere groeiplaatsen in het binnenland hier nog eens opheldering over geven. Door het zeer lange kapsel is Tortula subulata nauwelijks met een ander mos te verwarren. Bij niet kapselend materiaal geeft de bladzoom uitsluitsel. Tortula subulata is opgedeeld geweest in niet duidelijk af te grenzen variëteiten, die recent in Nederland niet meer onderscheiden zijn. Uit zeer recent morfologisch en moleculair genetisch onderzoek blijkt dat var. angustata, nu morfologisch onderscheiden op basis van de aanwezigheid van een meerlagige bladrand in het midden van het blad, moleculair genetisch ook verschilt. De verspreiding van deze ook in Nederland gevonden variëteit verdient dan ook meer aandacht.
Tortula subulata is in de duinen vrij algemeen, vooral op niet te sterk ontkalkte en open noordhellinkjes. Vondsten buiten de duinen zijn bijv. gedaan in de kleibossen in de Betuwe en in Zuid-Limburg. Tortula subulata laat al lange tijd een sterke afname zien in het binnenland: de meeste vondsten zijn van vóór 1950. In het binnenland groeide de soort op kalkrijke klei, maar ook wel op andere kalkhoudende substraten. De oorzaken voor deze achteruitgang zijn feitelijk onbekend en eigenlijk zeer intrigerend. Hopelijk kan een analyse van de vroegere groeiplaatsen in het binnenland hier nog eens opheldering over geven. Door het zeer lange kapsel is Tortula subulata nauwelijks met een ander mos te verwarren. Bij niet kapselend materiaal geeft de bladzoom uitsluitsel. Tortula subulata is opgedeeld geweest in niet duidelijk af te grenzen variëteiten, die recent in Nederland niet meer onderscheiden zijn. Uit zeer recent morfologisch en moleculair genetisch onderzoek blijkt dat var. angustata, nu morfologisch onderscheiden op basis van de aanwezigheid van een meerlagige bladrand in het midden van het blad, moleculair genetisch ook verschilt. De verspreiding van deze ook in Nederland gevonden variëteit verdient dan ook meer aandacht.
Familie: Pottiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Rode Lijst: Bedreigd
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Droog schraalland
Substraatvoorkeur: op allerlei bodems
Controle: veldwaarneming