< Meer determinatiehulpen

laatst gewijzigd op 12-07-2021

Vetblad en Iers vetblad

Hinko Talsma


Inleiding

De laatste jaren wordt de tuincentrumsoort Pinguicula grandiflora af en toe in het wild gevonden, soms in natuurgebieden. In het buitenland is de hybride met de inheemse soort gemeld. Deze hybride (Pinguicula x scullyi) is steriel en lijkt daar vooralsnog geen bedreiging te vormen voor de inheemse populatie.

Vergelijking

  Vetblad
P. vulgaris
Grootbloemig vetblad
P. grandiflora
Blad Eirond tot langwerpig, 2-8 cm Eirond tot langwerpig, 2-8 cm
Bloemsteel 5-18 cm 5-18 cm
Bloemkroon 14-22 (25) mm
Lobben van onderlip gespleten
Onderlip met gladde rand
Honingmerk kort
25-35 mm
Lobben van onderlip overlappend
Onderlip vaak met gegolfde rand
Honingmerk lang
Spoor 4-7 (10) mm 10-14 mm
Overwintering Overwintert ondergronds als een knop Overwintert ondergronds als een knop, vaak zijn (vroegrijpe) bladeren bovengronds zichtbaar

Literatuur

(Anoniem) (1896) Groeiplaatsen van Pinguicula vulgaris. De Levende Natuur 1: 73-74. 
 
Heimans, E. (1896) Het Vetkruid of Vetblad (Pinguicula vulgaris). De Levende Natuur 1: 134-134. 
 
Hilgers, J. (1969) De achteruitgang van de Orchidaceae in Limburg 3. Natuurhistorisch Maandblad 58: 46-47.
 
Kops, J.;van Hall, H.C. (1844) Pinguicula vulgaris - Heide Vetblad Flora Batava 8: 586-586. 
 
Rossenaar A, J.;Kierkels, G.;Schelle, M.;Bos, F. (1999) Pinguicula vulgaris L. (Vetblad) weer terug in Noord-Brabant. Gorteria 25: 112-114. 
 
Slembrouck, J. (2009) Pinguicula vulgaris (vetblad) uitgeplant in het Buitengoor (Mol, prov. Antwerpen). Dumortiera 97: 26-27. 
 
van Ooststroom, S.J.;Reichgelt, T.J. (1961) Pinguicula vulgaris L. (Korte meded.). Gorteria 1: 7-7.