< Meer determinatiehulpen

laatst gewijzigd op 20-06-2021

Vetmuren - Sagina

Stef van Walsum


Inleiding

Vetmuren leveren nog wel eens problemen op bij het determineren. Met name Liggende, Donkere en Uitstaande vetmuur, die vaak naast elkaar voorkomen en wijdverspreid zijn in Nederland.    

Vergelijking

 

Liggende vetmuur

Sagina procumbens

Zeevetmuur

Sagina maritima

Donkere vetmuur

Sagina apetala

Uitstaande vetmuur

Sagina micropetala

Levenswijze

Overblijvend (wortelend op de knopen)

1-jarig

1-jarig

1-jarig

Wortelrozet tijdens de bloei

Aanwezig

Afwezig

Afwezig

Afwezig

Stengels

Altijd groen

Meestal roodpaars aangelopen

Meestal roodpaars aangelopen

Meestal roodpaars aangelopen

Bovenste bladeren 

Met stekelpuntje

Meestal zonder stekelpuntje

Met stekelpuntje

Met stekelpuntje

Stengelbladen 

Kaal

Kaal

Kaal

Met haren

Kelkbladen in knop

Witgerand

Wit of paars gerand 

Witgerand

Wit of paars gerand

Kelkbladen in vruchttijd

Afstaand

Aanliggend

Aanliggend

Afstaand

Top van de kelkbladen

Stomp

Buitenste 2 met kort stekelpuntje

Buitenste 2 spits

Buitenste 2 stomp of kapvormig

Determinatiesleutel

1
Plant 1-jarig, stengels vaak roodpaars aangelopen
2
 
-
Plant overblijvend (wortelend op de knopen), stengels groen
 
 
2 (1)
Kelkbladen in vruchttijd aanliggend, stengelbladen kaal
3
 
-
Kelkbladen in vruchttijd afstaand, stengelbladen met haren
 
 
3 (2)
Bovenste bladeren spits, altijd met stekelpuntje
 
-
Bovenste bladeren stomp, meestal zonder stekelpuntje
 
Zoutminnend, komt alleen voor langs de kust
 

Literatuur

Garjeanne, A.J.M. (1951) Sagina. De Levende Natuur 54: 190-195. 
 
Kops, J. (1807) Sagina procumbens - Liggend Vetmuur Flora Batava 2: 142-142. 
 
Papenburg, G. (1993) Alledaagse soorten dichterbij (Liggend vetmuur). Twirre 4: 5-8. 
 
Sloff, J.G;van Soest, J.L. (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora. Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249. 
 
Zwaenepoel, A.;Leten, M.;Rappé, G. (1994) Verspreiding, syntaxonomie en ecologie van Catapodium marinum (L.) C.E. Hubbard en Sagina maritima G. Don aan de Belgische kust. Dumortiera 58-59: 28-41.