Ecologie & verspreiding Eekhoorngras staat op open en zonnige, warme en droge, goed doorlatende, ± matig voedselrijke, uitgesproken stikstofarme en zwak zure, kalk- en humusarme zandgrond, vaak met leem of klei in de ondergrond en soms ook op zavel en stenige grond. Ze groeit in schraal binnenduingrasland, op omgewerkte en braakliggende grond, langs spoorwegen en in afgravingen, in bermen en op hellingen, in heide en bosranden. Verder is ze waargenomen in zandakkertjes en op muren, tussen straatstenen en op zandruggetjes in vochtig poldergrasland, op kliftoppen, stortplaatsen en bij wolverwerkende fabrieken. Nederland ligt geheel binnen het Europese deel van het verspreidingsgebied. De soort is zeldzaam in het zuiden, oosten en midden van het land en langs de kust van Walcheren, Goeree en Schouwen en verder op de Waddeneilanden. Eekhoorngras is te onderscheiden van Gewoon langbaardgras en de Duinlangbaardgrassen door de kleinere verschillen tussen de beide kelkkafjes en de onderste zijtak die meestal de helft van de hele bloeiwijze beslaat. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015

Ecologiebron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Bodem
Zonnige, warme, open plaatsen op droge, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalkarme, zwak zure, humusarme grond (zand, vaak met leem of klei in de ondergrond en soms op zavel en stenige grond).

Groeiplaats
Zeeduinen (binnenduingrasland), omgewerkte grond, braakliggende grond, langs spoorwegen, afgravingen (kiezel- en steengroeven, zand-, leem-, en grindgroeven), bermen, heide, hellingen, bosranden, akkers (zandakkertjes), muren, tussen straatstenen en grasland (open plekken en zandruggetjes in vochtig poldergrasland op Texel en droog, zuur grasland).

Verspreidingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Nederland
Zeldzaam in het zuiden, oosten en midden van het land en langs de kust van Walcheren, Schouwen, Goeree, Texel, Terschelling en Ameland.

Vlaanderen
Zeldzaam.

Wallonië
Zeldzaam. Het meest in het Brabants district. Zeer zeldzaam in de Ardennen.

Wereld
Zuidwest-Azië, sommige Afrikaanse gebergten, eilanden in de Atlantische Oceaan en in West-, Midden- en Zuid-Europa. Noordelijk tot in Schotland en het Oostzeegebied. Ingeburgerd in Amerika, Zuid-Afrika, delen van centraal-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland.

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	droge, zure graslanden
Levensduur:	éénjarig
Levensvorm:	therofyt
Bloeitijd:	mei - juli

Literatuur
Auquier, P. (1980) Het geslacht Vulpia C.C. Gmel. in Nederland. Gorteria 10: 9-14 

Cortenraad, J. (1988) Uit de flora van Limburg. Aflevering 30. Natuurhistorisch Maandblad 77: 43-46

Kundel, W. & R Kesel (1998) Vulpia bromoides (L.) S.F. Gray im Bremer Grünland. Floristische Rundbriefe 31: 151-156

Meineke, T. (1991) Vulpia bromoides (L.) S.F. Gray in Niedersachsen wiedergefunden. Floristische Rundbriefe 25: 6-9

Zijlstra, O.G. (1995) Rood zwenkgras x Eekhoorngras (Festuca rubra x Vulpia bromoides), nieuw voor Nederland. Nieuwsbrief FLORON-FWT 13: 8-12 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 317

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 210

Nederlandse Oecologische Flora 5: 84

Deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De soort groeit in kleine pollen of er is maar één  stengel. De stengel kan  al dan niet vertakt zijn. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De meestal rechtopstaande pluim is korter dan 1 dm en komt meestal ver buiten de bovenste bladschede uit. De onderste tak is tot half zo lang als de bloeiwijze. Het onderste kelkkafje is 3-6 mm en ruim half zo lang als het bovenste. Het heeft drie  nerven. Vruchten Een graanvrucht. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,06-0,50 m.
Type vrucht:	graanvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Trend van de soort
Indexcijfer (1990=100) voor deze soort.

© NEM(CBS & FLORON) 2017


Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn, des te betrouwbaarder de grafiek.