Muurnavel (Umbilicus rupestris) is het hele jaar door goed te herkennen aan de ronde, wintergroene, vlezig-sappige blaadjes, die doen denken aan die van Waternavel. Anders dan Waternavel is Muurnavel een vetplantje waartoe ook de Sedums behoren. Deze typisch Mediterraan-Atlantische soort verplaatst zich met het opwarmende klimaat alsmaar noordwaarts. In 1985 werd nabij Eindhoven (Son-Breugel) in ons land een eerste (tijdelijke) voorpost ingenomen met in 2003 een vervolg in Amsterdam. De milde en vochtige winters van de afgelopen jaren hebben deze vorstgevoelige soort goed gedaan, met een flinke aantal nieuwe vestigingen als resultaat. Uit alles blijkt dat Muurnavel volledig is ingeburgerd. Muurnavel is in Nederland in de eerste plaats een muurplant. De soort huist met name op kades van basalt of muren van natuursteen. Daarnaast treedt Muurnavel op in de volle grond in tuinen, in de schaduw onder heggen en op aarden stijlkantjes. Opmerkelijk is de vondst van een drietal exemplaren op een dak in Oost-Vlieland. Hoe de plant de verschillende plekken heeft bereikt zal altijd wel duister blijven. Bij tuinplekken laat dit zich nog wel raden, maar er zijn ook plaatsen die daar ver vandaan liggen. De ecologie van de soort is helder; schaduw, vochtigheid en beschutting tegen vorst zijn de factoren die het voorkomen van deze soort bepalen.