Ecologie & verspreiding
Hazenpootje staat op zonnige, open tot grazige plaatsen (vaak als pionier), op droge, ± voedselarme en matig basenrijke, meestal kalkarme, zure en omgewerkte löss-, zand- of kiezelgrond. Ze verdraagt stuivend zand slecht. De 1- soms 2-jarige plant groeit in duingraslanden en heiden, in ruigten en op beweide zandduintjes, in akkerranden en op braakliggende akkers, in schrale graslanden en bermen. Verder in kalkgraslanden, in zand- en steengroeven en op opgespoten grond, op spoorweg- en industrieterreinen, op haven- en mijnterreinen. Nederland valt geheel binnen het Europese deel van het verspreidingsgebied. De soort is in Nederland vrij algemeen, maar zeldzaam in het noordelijk zeekleigebied, Zuidoost-Friesland en West- en Midden-Drenthe. Hazenpootje is onmiskenbaar door de sterke beharing en de wijnrood aangelopen bladeren en verder zijn de bloemen (wit of roze) veel korter dan de kelk en gaan voor een groot deel schuil onder de dichte beharing van de naaldvormige kelktanden. Ze wordt veel gebruikt in droogboeketten.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015 |
Ecologiebron: Wilde-planten.nl / Klaas DijkstraBodemZonnige, open tot grazige plaatsen (vaak een pionier) op droge, matig voedselarme tot matig voedselrijke, meestal kalkarme, zure grond. Vooral op bewerkte of verplaatste plaatsen. Ook op stenige grond.
GroeiplaatsAkkers (akkerranden en braakliggende akkers), grasland (schraal grasland, grasvelden en kalkgrasland), bermen, zeeduinen (duingrasland), afgravingen (zand- en steengroeven), heide, langs spoorwegen (spoorwegterreinen), industrieterreinen, haventerreinen, mijnterreinen, beweide zandduintjes, opgespoten grond en ruigten.
Verspreidingbron: Wilde-planten.nl / Klaas DijkstraNederlandVrij algemeen in Noord-Brabant, Zeeuws-Vlaanderen, Gelderland en in de duinen. Elders plaatselijk vrij algemeen, maar zeldzaam in het noordelijk zeekleigebied, Zuidoost-Fryslân en West- en Midden-Drenthe.
VlaanderenVrij algemeen. Het meest in de duinen, de Kempen en in stedelijke gebieden.
WalloniëVrij algemeen, maar zeldzaam in de Ardennen.
WereldEuropa, behalve in het hoge noorden. Ook in West-Azië en Noord-Afrika. Ingeburgerd in Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland.
LiteratuurAdema, F. (1980) Een opmerkelijk kale vorm van
Trifolium arvense L.
Gorteria 10: 56-56
Griffioen, H. (1980)
Trifolium arvense L. als winterannuel.
Gorteria 10: 57-57
Sloff, J.G & J.L. van Soest (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249
Zijlstra, G. (1972) Eeen tabel ter determinatie van klaversoorten op vegetatieve kenmerken.
Gorteria 6: 27-34
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De rechtopstaande of soms bijna liggende stengels zijn meestal gevuld, sterk vertakt en dicht grijsviltig behaard.
Bladeren De onderste blaadjes zijn gesteeld, maar de bovenste niet. Voor de bloei zijn ze matig behaard en sterk wijnrood aangelopen. De bladen hebben omgekeerd hartvormige deelblaadjes. Tijdens de bloei worden de bladeren dicht grijsviltig. De onderste bladeren sterven dan af. De later gevormde bladen hebben langwerpige deelblaadjes. De steunblaadjes zijn langwerpig en lang toegespitst. De bladstelen zijn korter tot iets langer dan de steunblaadjes.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De iets cilindervormige bloeiwijze staat op lange stelen in de bladoksels en aan de top van de stengels. De bloemen zijn wit tot roze en ongeveer 4 mm lang. Ze zijn veel korter dan de kelk en gaan voor een groot deel schuil onder de dichte beharing van de naaldvormige kelktanden.
Vruchten Een doosvrucht. De peulen bevatten maar één zaadje. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Trend van de soort
Indexcijfer (1990=100) voor deze soort.
© NEM(CBS & FLORON) 2019
Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn, des te betrouwbaarder de grafiek.
Bloeiperiode
© FLORON gebaseerd op waarnemingen van bloeiende planten in de periode 2000-2019