Ecologiebron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Bodem
Zonnige tot matig beschaduwde plaatsen op vochtige tot natte, matig voedselarme tot matig voedselrijke, niet bemeste, zwak zure grond (laagveen, venig of humeus zand en leem).

Groeiplaats
Grasland (nat, bemest grasland, verruigd grasland en hooiland op laagveen), bermen, waterkanten (sloten en kanalen), moerassen (verruigend rietland), zeeduinen (duinvalleien), bosranden en langs bosjes en soms aan de bovenrand van kwelders.

Verspreidingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Nederland
Plaatselijk vrij algemeen in laagveengebieden en enkele aangrenzende gebieden. Elders zeer zeldzaam en niet in Zeeland, Flevoland en Zuidoost-Nederland.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam.

Wallonië
Zeer zeldzaam.

Wereld
Koudere en koel-gematigde streken op het noordelijk halfrond. De zuidwestgrens in Europa loopt van IJsland door Noord-Engeland, Nederland, Vlaanderen en Noord-Duitsland en dan naar de Alpen.

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	natte, bemeste graslanden
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hemicryptofyt
Worteldiepte:	tot 10 cm.
Bloeitijd:	april - juni

Literatuur
Holverda, W.J. (1987) Hierochloë odorata (L.) Beauv. op de nederlandse Waddeneilanden (Korte meded.). Gorteria 13: 217-217 

Roos, R. (1991) Veenreukgras. Natura 88: 10-12

Verloove, F. & B. Opstaele (2004) Hierochloe odorata in Sinaai (Sint-Niklaas, Oost-Vlaanderen), nieuw voor de Belgische flora: inheems of geïntroduceerd?. Dumortiera 82: 16-18

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 172

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 224

Nederlandse Oecologische Flora 5: 154

Wilde Planten 2: 74, 150

deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Veenreukgras vormt grote groepen. Bladeren Voor ontplooiing is de bladschijf ingerold. De bladeren van de bloeistengel zijn zeer kort. Het bovenste is soms niet meer dan 1 cm lang. De bladeren van vegetatieve spruiten zijn zeer lang. Deze kunnen tot 30 cm lang worden. Het tongetje wordt tot 3 mm lang. Het is driehoekig. Aan niet-bloeiende stengels is het afgeknot. Bloemen Polygaam (bloemen met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen en bloemen met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). De bloeiwijze is wijd pluimvormig. De aartjes zijn 3½ tot 5 mm lang. Ze zijn eivormig, aan de voet groen of paars en naar boven goudbruin. De kelkkafjes zijn bootvormig. Ze hebben 1 of 3 nerven. Ze komen niet helemaal tot de top van het aartje. Aan de top van het aartje zitten 3 dicht op elkaar zittende bloemen die omhuld worden door de kelkkafjes. Vruchten Een graanvrucht. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,20-0,60 m.
Type vrucht:	graanvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	polygaam

Trend van de soort
Het geschatte aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort voorkomt per jaar.

© NEM(CBS & FLORON) 2015

Methode: Sparrius & Van Strien, Gorteria 37: 40.

Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn, des te betrouwbaarder de grafiek.