Ecologie & verspreiding Dwergkroos komt vooral voor op halfbeschaduwde plaatsen in (nagenoeg) stilstaand, voedselrijk water, het meest in (stads)grachten, vijvers, bospoelen en sloten. Dwergkroos komt oorspronkelijk uit Amerika en is in 1988 voor het eerst waargenomen in Nederland. Dwergkroos is sterk in opmars en is inmiddels vrij algemeen. Omdat Eendenkrozen lastig van elkaar te onderscheiden zijn wordt ze vermoedelijk vaak over het hoofd gezien. Dwergkroos lijkt namelijk sterk op Knop- en Klein kroos. De nervatuur is het meest betrouwbare kenmerk, maar dit is in het veld niet goed waar te nemen. Dwergkroos heeft als enige van deze drie slechts één nerf. In het veld zijn ook de kleur (olijfgroen), symmetrische vorm, grootte (ze is vaak kleiner dan de andere twee) en regelmatigheid van een populatie belangrijke kenmerken. Een ander handig kenmerk is dat de schijfjes van Dwergkroos, in tegenstelling tot die van andere krozen, overwinteren aan het wateroppervlak. Een winters kroosdek bestaat dus meestal uit Dwergkroos. CC-BY-SA 3.0 Edwin Dijkhuis, 2014

Ecologiebron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Bodem
Zonnige plaatsen in zoet, voedselrijk, stilstaand tot zwak stromend water.

Groeiplaats
Water (allerlei voedselrijke wateren).

Verspreidingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Nederland
Plaatselijk algemeen ingeburgerd. Voor het eerst gevonden in 1988 te Rotterdam en bij Wessem in Midden-Limburg. Ingeburgerd tussen 1950 en 1999.

Vlaanderen
Vrij zeldzaam ingeburgerd, maar plaatselijk vrij algemeen. Voor het eerst gevonden in de jaren tachtig van de vorige eeuw.

Wallonië
Vrij zeldzaam ingeburgerd. Voor het eerst gevonden in 1983 tussen Mons en La Louviere.

Wereld
Oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika. Ingeburgerd in Europa en Japan. In Europa voor het eerst gevonden in 1966 in de Pyreneeën.

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	voedselrijke wateren
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hydrofyt

Literatuur
Bruinsma, J. & W. van der Ven (2006) Bloeiend Eendenkroos (Lemna L.). Gorteria 32: 53-56 

Dijkhuis, E. (2006) Over het voorkomen van Dwergkroos in Groningen en Drenthe. Floron Nieuwsbrief Groningen 13: 10-13

Dijkhuis, E. (2006) Over het voorkomen van Lemna minuta (Dwergkroos) in Groningen en Drenthe. Nieuwsbrief Werkgroep Florakartering Drenthe 42: 13-17 

Lawalrée, A. (1984) Lemna minuscula Herter, nouveau pour la flore belge. Dumortiera 28: 5-7

Schaminée, J.H.J. & J.T. Hermans (1989) Dwergkroos (Lemna minuscula Herter) nieuw voor Nederland. Gorteria 15: 62-64 

Ven, W. van der (2009) Kleine Eendenkrozen herkennen. FLORON-nieuws 11: 1-1

Ven, W. van der (2018) Hoe herkennen we de verschillende krozen, zoals Lemna, Wolffia, Spirodela en Landoltia. Floristische werkgroep KNNV afdeling Eindhoven 

Wolff, P. (1991) Die Zierliche Wasserlinse, Lemna minuscula Herter: Ihr Erkennungsmerkmale und ihre Verbreitung in Deutschland. Floristische Rundbriefe 25: 86-98

Pagina's in standaardwerken

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 81

Nederlandse Oecologische Flora 5: 234

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De donkergroene, glanzende, platte schijfjes hebben één zwakke, korte nerf in een richeltje aan de bovenkant van de schijf. Ze zijn van voren spits en hebben een dunne rand. Bladeren De donkergroene, glanzende, platte schijfjes hebben één zwakke, korte nerf in een richeltje aan de bovenkant van de schijf. Ze zijn van voren spits en hebben een dunne rand. Bloemen Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant). De bloemen zijn groen. Vruchten Een eenzadige dopvrucht of nootje. De 0,6 - 1 mm grote vrucht heeft 12-15 ribben. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	tot 0,01 m.
Type vrucht:	eenzadige dopvrucht of noot
Geslachtsverdeling:	éénslachtig, éénhuizig

Trend van de soort
Het geschatte aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort voorkomt per jaar.

© NEM(CBS & FLORON) 2015

Methode: Sparrius & Van Strien, Gorteria 37: 40.

Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn, des te betrouwbaarder de grafiek.