de Meulder, H. (2006) Paddenstoelen op grassen (deel 1).
AMK Mededelingen 2006.1: 2-8
Dennis, R.W.G. (1983) Fungi of
Ammophila arenaria in Europe.
Revista de Biologia 12: 15-48 [
Amarenomyces ammophilae als
Phaeosphaeria;
Lachnum als
Dasyscyphella, Lewia en
Murispora als Pleospora, Taphrophila trichella als
Ophiobolus]
Lammers, H. (2019)
Sleutels tot de soorten van de geslachten Leptosphaeria, Phaeosphaeria, Paraleptosphaeria, Plenodomus, Nodulosphaeria, Parasphaeosphaeria & Phaeosphaeriopsis. [webpublicatie, versie 3.0]
Leuchtmann, A. (1984) Über
Phaeosphaeria Miyake und andere bitunicate Ascomyceten mit mehrfach querseptierten Ascosporen.
Sydowia 37: 75-194 [
Lophiostoma arundinaceum als
Massarina, L. amphibium als
Massarina lacustris; Phaeosphaeria petkovicensis niet onderscheiden van
Ph. juncina]
Müller, E. (1950) Die schweizerischen Arten der Gattung
Leptosphaeria und ihrer Verwandten.
Sydowia 4: 185-319 [
Leptosphaeria soms
als Phaeosphaeria]
Ridley, G.S. (1988) New records and species of Loculoascomycetes from New Zealand.
New Zealand Journal of Botany 26: 409-422 [
Ophiobolus disseminans als
Nodulosphaeria erythrosporus]
Shoemaker, R.A. & C. Babcock (1989)
Phaeosphaeria.
Canadian Journal of Botany 67: 1500-1599
Van Ryckegem, G. (2005)
Fungi on common reed (Phragmites australis). Fungal diversity, community structure and decompositions processes. Universiteit Gent [Lentithecium fluviatile als Massarina fluviatilis]
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen.
Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
download hoge resolutieFenologie 
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.