LiteratuurBeijerinck, W. (1934)
Sphagnum en Sphagnetum. Versluys, Amsterdam
Bouman, A.C. (2002)
De Nederlandse veenmossen. Flora en verspreidingsatlas van de Nederlandse Sphagnopsida. KNNV Uitgeverij, Utrecht
Daniels, R.E. & A. Eddy (1985)
Handbook of European Sphagna. Institute of Terrestrial Ecology, Huntingdon
De Zuttere, P. (1974) Les Sphaignes de Belgique. Réflexions sur les systématique du genre
Sphagnum L. Clés de détermination et petit prodrome de la flore des sphaignes de Belgique.
Les Naturalistes Belges 55: 258-282
Dierssen, K. (1996) Bestimmungsschlüssel der Torfmoose in Norddeutschland.
Mitteilungen der Arbeutsgemeinschaft Geobotanik in Schleswig-Holstein und Hamburg, Neue Folge 50: 1-86
Dirkse, G.M. (1987) De veenmossen (
Sphagnum) van Nederland I. Sectio
Subsecunda.
Lindbergia 13: 165-169
Flatberg, K.I. (1991) The European taxa in the
Sphagnum recurvum complex. 2. Amended descriptions of
Sphagnum brevifolium and
S. fallax.
Lindbergia 17: 96-110
Koopman, J. (2003) Veenmossen in Fryslân.
Twirre 14: 7-10
Lange, B. (1982) Key to the northern boreal and arctic species of
Sphagnum, based on characteristics of the stem leaves.
Lindbergia 8: 1-29
Minnema, N. (2012) Veenmos voor duurzaamheid.
Twirre 22: 15-16
Såstad, S.M. & K.I. Flatberg (1994) Leaf size and shape in the
Sphagnum recurvum complex: taxonomic significance and habitat variation.
Journal of Bryology 18: 261-275
Zielman, H.R. (2020) Hoogveenveenmos in Nederland is
Sphagnum divinum Hassel & Flatberg.
Buxbaumiella 119: 27-34 [De correcte naam voor al het Nederlandse materiaal van Sphagnum magellanicum is S. divinum.]
Zielman, H.R. (2021) Kleuren van veenmossen (
Sphagnum), waarom en waarmee?
Buxbaumiella 120: 63-70