Ecologie & verspreiding Schorrenzoutgras groeit op zonnige, open plaatsen op vochtige tot natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, zilte tot zelden niet zilte, slibrijke zand- en veengrond. Het staat op plekken waar het water blijvend of tijdelijk stagneert. Zoals in kommen, drassig brak land, inlagen, zilt hooiland, natte duinvalleien, moerassige graslanden, aan greppels, gegraven poeltjes, riviermondingen, oevers van brak water, op strandvlakten, schorren, kwelders en in veengebieden op grote afstand van de kust. In Nederland is Schorrenzoutgras algemeen in het getijdengebied, en vrij zeldzaam in Zeeland, noordelijk Noord-Holland en langs het IJsselmeer. Schorrenzoutgras gaat achteruit in Nederland. Als gevolg van verzoeting is zij langs een groot deel van het voorheen brakke IJsselmeer wel verdwenen. Schorrenzoutgras is kensoort voor de Zeeaster-klasse, deze klasse omvat plantengemeenschappen van voornamelijk overblijvende planten, die groeien op zilte en brakke gronden.
CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten, 2018
|
EcologieBodemZonnige, open plaatsen op natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, zilte (zelden niet zilte), slibrijke grond (zand en veen).
GroeiplaatsKwelders (schorren), strandweiden, waterkanten (brak water, greppels en gegraven poeltjes, bij riviermondingen), zeeduinen (strandvlakten met zoet kwelwater uit de duinen en duinvalleien), ingedijkte kwelders, grasland (brak grasland, plekjes met brakke kwel in grasland en soms in onbemest, niet-zilt grasland nabij de kust) en zelden in veengebieden op grote afstand van de kust.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandPlaatselijk algemeen in het Waddengebied, vrij zeldzaam in Zeeland en noordelijk Noord-Holland en zeldzaam langs het IJsselmeer.
VlaanderenZeldzaam in het kustgebied. Het meest in de Antwerpse polders.
WalloniëNiet in Wallonië.
WereldKoude en gematigde streken op het noordelijk halfrond. Noordelijk tot langs de Noordelijke IJszee. Op het zuidelijk halfrond in het zuiden van Zuid-Amerika.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurden Hartog, C. (1970)
Plasmodiophora maritima, een gal op
Triglochin maritima.
Gorteria 5: 92-93
Kops, J. (1822) Triglochin maritimum - Zee Zout-gras
Flora Batava 4: 244-244
van Berge Henegouwen, A.L. & C. den Hartog (1973) Een tweede vondst van
Plasmodiophora maritima in Nederland.
Gorteria 6: 152-153
van der Maarel, E. (1972) Enkele opmerkingen over de flora van Utrecht 1843-1970.
Gorteria 6: 17-19
van Ooststroom, S.J. (1964) 4b. Juncaginaceae.
Flora Neerlandica : 33-36
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De rechtopstaande stengels zijn kaal. De stengelvoet en de bladbundels staan vaak scheef af. Schorrenzoutgras vormt pollen.
Bladeren De lijnvormige bladeren zijn halfrond op doorsnede en worden tot 4 mm breed. Ze hebben een driehoekig tongetje van gemiddeld een ½ cm lang.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De kortgesteelde bloemen zitten in lange aren. De bloemtrossen zijn vrij dicht en verlengen zich maar weinig na de bloei. De bloemen zijn groen en 3 tot 4 mm groot.
Vruchten Een splitvrucht. De vruchten zijn langwerpig-eivormig, 3 tot 6 mm lang en 2 tot 3 mm breed. Ze zitten niet tegen de as aangedrukt. Ze bevatten 6 hokken en in alle hokken zitten zaden. De zaden zijn kortlevend (1-5 jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiendFenologie vruchtdragendBron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.