Ecologie & verspreiding
Bospaardenstaart is vrijwel beperkt tot oude bossen, bosranden en houtwallen. De plant groeit bij voorkeur op plaatsen waar het daglicht de bodem raakt. Soms komt zij in meer open vegetaties voor en indiceert zij kwelplekken en het afstromen van voedselarm grondwater. Ze wordt vrijwel uitsluitend in het pleistocene deel van Nederland gevonden. Bospaardenstaart is een zeldzame soort die tegenwoordig weer wat meer gevonden wordt. Mogelijk speelt het natuurlijker bosbeheer en het ouder worden van bossen hierin een rol. Deze paardenstaart is onverwisselbaar door de vertakte zijtakken en de samenhangende tanden van de stengelschede. Fertiele stengels hebben geen bladgroen, net als Heermoes en Reuzenpaardenstaart. Bij Bospaardenstaart wordt de fertiele stengel echter na sporenrijping groen en krijgt zijtakken (in tegenstelling tot Heermoes en Reuzenpaardenstaart). Door de wortelstokken kan ze grote bestanden vormen. De horizontaal afstaande takken hebben bij opvallend zonlicht een soort luxaflex-effect en maken deze grote bestanden extra fotogeniek.
CC-BY-SA 3.0 Kim Lotterman, 2014
|
EcologieBodemHalfbeschaduwde tot beschaduwde plaatsen op vrij droge tot vrij natte, voedselrijke, maar vrij stikstofarme, zwak zure, humusrijke grond, met horizontaal bewegend grondwater (zand, leem en löss). Vaak aan de voet van hellingen, waar engeszins basenrijk grondwater aan de oppervlakte komt.
GroeiplaatsBossen (loofbossen, soms in naaldbosen, vrij droge voedselrijke bossen, bronbossen, met name op plekken met kalkarm kwelwater, op aarden walletjes in bossen en langs en in droogstaande greppels), bosranden, houtwallen, struwelen en waterkanten (beschaduwde slootkanten en oeverwallen aan de rand van beekdalen).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandZeldzaam op de hogere zandgronden in het oosten, midden en zuiden van het land.
VlaanderenZeer zeldzaam.
WalloniëZeldzaam in de Ardennen. Elders zeer zeldzaam.
WereldGebieden met een koud of gematigd klimaat op het noordelijk halfrond.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurBielen, J.W. (2013)
Equisetum (Paardenstaart) in Twente.
Hypericum 11: 4-9
de Boer, A.J. (1936) Wolfsklauwen en paardestaarten.
De Levende Natuur 41: 81-83
Garjeanne, A.J.M. (1918) De bospaardestaart (
Equisetum sylvaticum).
De Levende Natuur 23: 173-177
Hartsen, F.A. (1865) Equisetum sylvaticum - Bosch Paardestaart
Flora Batava 12: 884-884
Hendrikx, B. (2012) Kweken van
Equisetum uit sporen.
VarenVaria 25(1): 10-11
Hendrikx, B. (2011) Het geslacht
Equisetum.
VarenVaria 24(2): 4-7
Jermy, A.C., C. Page & P. Acock (1998)
Plant Crib - Equisetum. Botanical Society of the British Isles
Waltje, H. (1993) De Bospaardestaart in Friesland.
Twirre 4: 11-12
Pagina's in standaardwerkenAtlas van de Nederlandse Flora 2:
143Flora Batava 12:
plaat 0884Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.:
56Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.:
66Nederlandse Oecologische Flora 1:
19Wilde-Planten.nl:
pagina
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutieFenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.