Ecologie & verspreiding Gesteeld glaskroos staat in heldere, voedsel- en carbonaatarme, niet verzurende wateren op ’s zomers vaak droogvallende, zonnige tot iets beschaduwde, voedsel- en stikstofarme zandbodems waarop vaak een sliplaagje ligt. Deze pionier groeit op de oevers van zand- en leemgroeven, van vennen, visvijvers en poeltjes, vaak op plaatsen waar water binnenstroomt. Nederland valt geheel binnen het Europese verspreidingsgebied. De overwinterde plant is zeldzaam in Noord-Brabant en zeer zeldzaam in Drenthe, Twente en op de Veluwe. De plant verschilt van sterrenkroos door de glasachtige, doorzichtige stengels en is van haar verwanten te onderscheiden door de combinatie van een 3-tallige kelk en kroon en de 6 meeldraden. Dit glaskroos is evenals haar verwanten gevoelig voor eutrofiëring van haar milieu en kan hierdoor achteruit gaan of verdwijnen. De plant bestuift zichzelf (vaak al in de gesloten bloemknop) of wordt door insecten bestoven, de zaden worden door vogels verspreid, vaak over grote afstanden. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologiebron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Bodem
Zonnige plaatsen in matig voedselarm tot matig voedselrijk, helder, niet verzuurd water. 's Zomers vaak op open (pioniervegetatie), kale, droogvallende plekken (zand).

Groeiplaats
Water (afgravingen, met name zand- en leemgroeven, viskweekvijvers en ondiepe poeltjes), waterkanten (op natte modder) en heide (in vennen met een lichte toevoer van voedselrijker water).

Verspreidingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Nederland
Zeldzaam in Noord-Brabant en zeer zeldzaam in Drenthe, Twente en op de Veluwe.

Vlaanderen
Zeldzaam in de Kempen. Elders zeer zeldzaam.

Wallonië
Zeer zeldzaam in het Maasgebied, Lotharingen en de Ardennen.

Wereld
West- en Midden-Europa, noordelijk tot in het zuiden van Scandinavië, zuidelijk tot in het noorden van Spanje en Portugal en oostelijk tot in Roemenië.

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	voedselarme wateren
Levensduur:	éénjarig
Levensvorm:	therofyt
Bloeitijd:	juni - herfst

Literatuur
Bernhardt, K.-G. & M. Koch (1993) Vorkommen und Vergesellschaftung von Elatine hexandra im Emsland (Niedersachsen). Floristische Rundbriefe 27: 32-37

Dijkhuis, E. (2011) Update Glaskroos. FLORON-nieuws 15: 7-7

Hofstra, J. (1982) Over enige Littorelletea-gemeenschappen, in het bijzonder in Twente. Gorteria 11: 59-72 

Hofstra, J.J. & E.J. Weeda (1977) Over de vegetatie met Elatine hexandra (Lapierre) DC. in de kleine plas van het Lonnekermeer. Gorteria 8: 193-206 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 100

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 353

Nederlandse Oecologische Flora 2: 212

Wilde Planten 3: 151

deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels In het water hebben ze opgerichte stengeltoppen. Op de grond zijn de stengels sterk vertakt. Ze kruipen dan en wortelen op de knopen. Op deze manier kunnen ze matjes vormen. Bladeren De tegenoverstaande bladeren zijn langwerpig-spatelvormig en boven het midden het breedst. Ze hebben een gave rand. De steunblaadjes zijn zeer klein. In het water zijn ze gesteeld, op het land vrijwel zittend. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De alleenstaande bloemen groeien in de bladoksels op vrij lange stelen. De kroonbladen zijn rozewit, vrij kort en breed en langer dan de kelk. De kelk bestaat uit drie  delen en is aan de voet vergroeid. Een bloem heeft zes  meeldraden en een stamper met drie  stijlen. Vruchten Een bolronde doosvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,02-0,10 m.
Bloemkleur:	wit of rood
Type vrucht:	doosvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Trend van de soort
Indexcijfer (1990=100) voor deze soort.

© NEM(CBS & FLORON) 2017


Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn, des te betrouwbaarder de grafiek.